Σελίδες

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.

Σαν πρώτη ανάρτηση στον νέο μπλόγκ για τα βιβλία, αποφάσισα να μην γράψω σχόλιο για κάποιο βιβλίο, αλλά για ένα συγγραφέα.
Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος ο οποίος έστω και κατ' ελάχιστον να έχει ασχοληθεί με το βιβλίο που να μην ξέρει τον μεγαλύτερο συγγραφέα που έχει αναδείξει η Ελλάδα, και όπως καταλαβαίνετε μιλώ για τον Νίκο Καζαντζάκη.
Τι συμβαίνει όμως με τον Νίκο Καζαντζάκη και κατ' επέκταση με τα βιβλία του; Συμβαίνει το εξής παράδοξο, δεν μπορείς να βρεις το συγγραφικό του έργο σε καινούριες εκδόσεις, μεταφράσεις, κ.λ.π. και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι το γινάτι του κυρίου Πάτροκλου Σταύρου ο οποίος είναι υιοθετημένος απο την Ελένη Καζαντζάκη και αδιαφορεί τελέιως για την προώθηση του έργου του Νίκου Καζαντζάκη.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται κάποιες προσπάθειες σε διεθνές επίπεδο για να αλλάξει η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αλλά καταλήγουν σε δικαστικές διαμάχες που περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Είναι δυνατόν ένας ανθρωπος να εκμεταλλεύεται την πνευματική δημιουργία ενός συγγραφέα, του μεγέθους του Νίκου Καζαντζάκη, είναι δυνατόν ένας ο οποίος θέλει σήμερα να προμηθευτεί ένα βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη να βρίσκει μόνο κάποιες παλιές και ελλειπείς εκδόσεις;
Ο Καζαντζάκης είναι οικουμενικος δεν είναι κληρονομιά κανενός και κανένας δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται την μνήμη και το έργο του.
Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα και για τις προσπάθειες που γίνονται θα βρείτε στις παρακάτω ιστοσελίδες.
http://www.amis-kazantzaki.gr , http://www.kazantzakis-museum.gr

9 σχόλια:

  1. τόσα ορφανά στην Αφρική και την Ασία, τον Πάτροκλο βρήκε η ευλοημένη να υιοθετήσει...
    ανοίγεις μεγάλο θέμα. απο τη μια είναι μεν τα πνευματικά δικαίωματα. από την άλλη όμως δεν γίνεται να μουλαρώνεις και να θεωρείς πως ένας συγγραφέας σου ανήκει. για όνομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Περίεργο το θέμα αυτό με τα πνευματικά δικαιώματα.
    Λίγα έχω διαβάσει προς το παρόν από το έργο του. Έχω στόχο να διαβάσω περισσότερα.
    Η "Ασκητική" είναι συγκλονιστικό βιβλίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ με τη Μάνα: εχάθηκεν ο κόσμος να υιοθετήσει έναν μιτσίν χωρίς γινάτι η Ελένη; Δυστυχώς τα πνευματικά του δικαιώματα αργούν να απελευθερωθούν. Μέχρι τότε θα θησαυρίζει ο Πατρόκλος και η κόρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Μάνα
    @Lakis
    Υιοθέτησε τον ή υιοθετήθηκε μόνος του είναι το ερώτημα.
    @Neraida
    Όλα του τα βιβλία είναι συγκλονιστικά γιατί έγραφε με πάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Marco δκιάβασε τζαι φύρτου. Αποσπάσματα από τη βιογραφία της Νίκης Σταύρου. Σκέφτου να βάλεις στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Καζαντζάκη http://www.kazantzakispublications.org τη βιογραφία σου και το μόνο αξιόλογο που μπορείς να σκεφτείς είναι αρλούμπες και πράγματα άσχετα με σένα.

    Η υιοθεσία του Πατρόκλου Σταύρου από την Ελένη το 1982, απλώς επισφράγισε το πνευματικό DNA του Νίκου και της Ελένης Καζαντζάκη που η οικογένεια Σταύρου είχε ήδη μέσα της.

    Το πρώτο σπίτι που γνώρισε ήταν το διαμέρισμα της νονάς της στη Γενεύη, ένας χώρος γεμάτος από Νίκο Καζαντζάκη, στον οποίο βρίσκονταν τα χαρτιά του, τα βιβλία του, οι φωτογραφίες του, το πνεύμα του. Η Νίκη πέρασε την παιδική της ηλικία ακούγοντας ιστορίες από τη ζωή της Ελένης με τον Νίκο της. Η Ελένη τής διάβαζε και τής εξηγούσε προσεκτικά ένα ένα τα βιβλία του Νίκου της.

    Τον Φεβρουάριο του 1989 η Ελένη Καζαντζάκη υπέστη ένα φοβερό τροχαίο δυστύχημα στη Γενεύη. Μεταφέρθηκε στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Γενεύης για ιατρική περίθαλψη, όπου και ζήτησε να ειδοποιηθούν ο Πάτροκλος και η Μαίρη Σταύρου. Έσπευσαν και οι δύο στο πλάι της και από τότε η οικογένεια Σταύρου-Καζαντζάκη δεν ξαναχώρισε ποτέ, μέχρι την 18η Φεβρουαρίου 2004, που η Ελένη Ν. Καζαντζάκη άφησε την τελευταία της πνοή στο Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» στην Αθήνα, κρατώντας το χέρι του υιού της Πάτροκλου, ο οποίος της έκλεισε τα μάτια.

    Η Νίκη Σταύρου συνεχίζει να εργάζεται με αφοσίωση, ευλάβεια και σεβασμό για την προβολή και τη διάδοση του έργου της Ελένης και του Νίκου Καζαντζάκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Μάνα
      Έχεις δίκιο έπρεπε να ερευνήσω και την αντίθετη άποψη πριν κάμω την ανάρτηση μου. Σαν δεν ντρέπονται λέω, οικογενειακώς.

      Διαγραφή
  6. Πόσο μικροί είναι μερικοί άνθρωποι...
    Αλλος ένας κομπλεξικός ανθρωπάκος αλλος ένας μίζερος νεοέλληνας...:(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πες τα!!! Συμφωνώ απόλυτα. Όλες οι εκδόσεις για με το έργο του Καζαντζάκη είναι απαρχαιώμενες και παραμελημένες. Τα πνευματικά δικαιώματα ισχύουν μέχρι και εβδομήντα χρόνια από το θάνατο του δημιουργού. Ελπίζω να μην χρειαστεί να περιμένουμε ακόμα 15 για να γίνει ένα θετικό βήμα στην εκμετάλλευση του θησαυρού που άφησε πίσω ο Καζαντζάκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συγχαρητήρια για το blog σας! Διάβασα το άρθρο και ήθελα μόνο να πω πως η δική μου εμπειρία με τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη υπήρξε θετική και δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τέτοιος σάλος για αυτό το θέμα. Όσες φορές προσπάθησα να βρώ βιβλία, τα βρήκα. Όσες φορές το βιβλιοπωλείο που είχα επισκευτεί δεν είχε αυτό που έψαχνα, με έστειλαν στις Εκδόσεις Καζαντζάκη όπου και βρήκα αυτό που ζητούσα. Πρόσφατα έστειλα στην ανηψιά μου στην Αμερική την "Οδύσσεια" (το μικρό) την οποία έκδοση βρήκα εξαίρετη (και στο πανεπιστήμιο της ανηψιάς μου το θεώρησαν υπέροχο βιβλίο). Νομίζω πως πέρα από τις γνώμες που μπορεί να έχουμε για πρόσωπα και πράγματα, όποιο βιβλίο του Καζαντζάκη και να ανοίξει κανείς θα αντικρίσει ένα μικρό, ευλαβικό έργο τέχνης. Αυτή τουλάχιστον είναι η γνώμη μου, και σεβαστή όλων οι απόψεις, θέλω να πιστεύω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή