Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.

Σαν πρώτη ανάρτηση στον νέο μπλόγκ για τα βιβλία, αποφάσισα να μην γράψω σχόλιο για κάποιο βιβλίο, αλλά για ένα συγγραφέα.
Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος ο οποίος έστω και κατ' ελάχιστον να έχει ασχοληθεί με το βιβλίο που να μην ξέρει τον μεγαλύτερο συγγραφέα που έχει αναδείξει η Ελλάδα, και όπως καταλαβαίνετε μιλώ για τον Νίκο Καζαντζάκη.
Τι συμβαίνει όμως με τον Νίκο Καζαντζάκη και κατ' επέκταση με τα βιβλία του; Συμβαίνει το εξής παράδοξο, δεν μπορείς να βρεις το συγγραφικό του έργο σε καινούριες εκδόσεις, μεταφράσεις, κ.λ.π. και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι το γινάτι του κυρίου Πάτροκλου Σταύρου ο οποίος είναι υιοθετημένος απο την Ελένη Καζαντζάκη και αδιαφορεί τελέιως για την προώθηση του έργου του Νίκου Καζαντζάκη.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται κάποιες προσπάθειες σε διεθνές επίπεδο για να αλλάξει η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αλλά καταλήγουν σε δικαστικές διαμάχες που περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Είναι δυνατόν ένας ανθρωπος να εκμεταλλεύεται την πνευματική δημιουργία ενός συγγραφέα, του μεγέθους του Νίκου Καζαντζάκη, είναι δυνατόν ένας ο οποίος θέλει σήμερα να προμηθευτεί ένα βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη να βρίσκει μόνο κάποιες παλιές και ελλειπείς εκδόσεις;
Ο Καζαντζάκης είναι οικουμενικος δεν είναι κληρονομιά κανενός και κανένας δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται την μνήμη και το έργο του.
Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα και για τις προσπάθειες που γίνονται θα βρείτε στις παρακάτω ιστοσελίδες.
http://www.amis-kazantzaki.gr , http://www.kazantzakis-museum.gr