Τα ωραιότερα ποιήματα για το παιδί

Πρόκειται για ένα ανθολόγιο, με περισσότερα από εκατό ποιήματα, που έχουν ως θέμα τους το παιδί. Σπουδαίοι ποιητές, όπως Τέλλος Άγρας, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Μιλτιάδης Μαλακάσης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μίλτος Σαχτούρης και πολλοί πολλοί και σημαντικότατοι άλλοι αναφέρονται, καθένας με το δικό του μοναδικό ύφος, στην πιο όμορφη και τρυφερή ηλικία.

Ένα βιβλίο που αξίζει κανείς να ανατρέξει και να ανατρέξει και να ξανααντρέξει χιλιάδες στιγμές και για διαφορετικούς λόγους, ανακαλύπτοντας κάθε φορά κάτι καινούριο, μία άλλη πτυχή.

(Ενδεικτικά αναφέρω ότι από εδώ «αντλήσαμε» το κείμενο για το προσκλητήριο βάπτισης της μεγάλης μας κόρης : ) )

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη και το έχουν επιμεληθεί ο Θανάσης Θ. Νιάρχος και ο Θανάσης Α. Καστανιώτης. Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν επίσης (και βρίσκονται στην wishlist μου):

-Τα ωραιότερα ποιήματα για τη μάνα
-Τα ωραιότερα ποιήματα για τον πατέρα
-Έλληνες ποιητές για τη θάλασσα
-Ποιητές για ποιητές-Χειραψία πάνω από την άβυσσο

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΓΛΑΥΚΟΣ ΑΛΙΘΕΡΙΣΗΣ-ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ
Το σωματάκι να τρεκλίζει-άσταθο βήμα-
τσεβδά λογάκια, συλλαβές λειψές,
χαμόγελο σαν το γαλάζιο κύμα,
σας χάρηκα, ώρες κι ώρες, πάλι ψες.

Κρατά στον κύκλο η Ζωή το μαγικό της
μυστήρια! Που να φανταστεί κανείς...
Σμίγει η χαρά της ηλικίας της πρώτης
κ η θλίψη της σοφίας μου της στερνής,

κι ό, τι αν σου πω το λες σαν παπαγάλος
με κωμικά σοβαρεμένη την ειδή,
να μου φωνάξεις γι΄ άνθρωπος μεγάλος,
κι εγώ να σου φανίζουμαι παιδί.


ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΦΤΑΛΙΩΤΗΣ-ΣΤΟ ΜΩΡΟ
Εσύ που δε σε φώναξε κανένας,
μον΄ήλθες σαν αυγής σταλαγματιά,
δροσιά να φέρεις ύστερ΄απ΄της γέννας
τη φοβερή κι αξέχαστη νυχτιά,

που τώρα φαίνεσαι αφρός μονάχος,
λουλούδι άσπρο δίχως μυρωδιά,
ω αγγελούδι τυλιχτό στο πάχος,
μια τρυφερή, μα απόνετη καρδιά,

εσύ, που η μάνα σου τηράει και χαίρει
και μια φωνή σου δεν της απαντά,
παρά μονάχα σαν ζητάς να φέρει
τα στήθια της στα χείλη σου κοντά,

να ξερα συ, που αγαπιέσαι τώρα,
αν ν΄ αγαπάς θα μάθεις καμιάν ώρα!



ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-ΤΙΝΟΣ ΜΟΙΑΖΕΙ
Ενός μπαμπά τ΄ αρσενικό παιδί
τον κόσμο σε σκοτούρα πάντα βάζει
και όποιος ευτυχήσει να το δει
θα εύρει πως με κάποιον λίγο μοιάζει.

Την μία μοιάζει κάποιου με φτερά,
την άλλη μοιάζει κάπως στη μητέρα,
αλλά κανείς δεν είπε μια φορά
πως μοιάζει και λιγάκι του πατέρα.

Και του μπαμπά του κόλλησε μαράζι
να εύρει το παιδί του τίνος μοιάζει.


ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ -ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ
Το παιδί μας
είναι δέκα μηνών
κι άρχισε να ψελλίζει
λίγες λέξεις.
Η γυναίκα μου
χαίρεται
και τρέχει να μου πει
πως το παιδί μας
άρχισε να μιλάει!
Κι εγώ στοχάζουμαι
πως κάλλιο
να μη μίλαγε ακόμα,
γιατί δεν είμαστ΄ έτοιμοι.
Κι εγώ στοχάζουμαι
πως κάλλιο
να μη μίλαγε ποτέ.
Γιατί,
τι θα του πούμε
σαν μας ρωτήσει για το φόβο
που χτυπάει τη θύρα μας,
για το φόβο
που ανατέλλει
στα παιδικά του μάτια'
τι θα του πούμε
για τα ρημαγμένα σπίτια,
για τα καμένα στάχυα'
τι θα του πούμε
για τον αντικρινό στρατιώτη
με τα κομμένα πόδια;
Το παιδί μας
είναι δέκα μηνών
κι άρχισε να ψελλίζει
λίγες λέξεις.
Κι εμείς
δεν είμαστ΄ έτοιμοι...