Βεατρίκη και Βιργίλιος

http://www.culturenow.gr

Τί θα ήταν η Ιστορία αν δεν υπήρχε η Διήγηση; Ποιό το βάρος της αν την προσπερνούσε η Τέχνη;  Μήπως τα γεγονότα λησμονούνται αν δεν γίνουν κτήμα μας μέσω της Φαντασίας; Προτιμάτε τα πιστά Ντοκυμαντέρ και τα Δοκίμια για ένα συγκεκριμένο θέμα ή αναζητάτε τη ΄Λογοτεχνία,τη Μυθιστοριογραφία που γεννιούνται για να το ανασυνθέσουν;


Και μια πιο συγκεκριμένη ερώτηση,που συναντάμε στο βιβλίο:

"Πρόκειται να πεθάνεις. 

Δίπλα σου στέκεται ένας άγνωστος, 

που λέει κάτι σε μια άγνωστη σε σένα γλώσσα.

 Τί κάνεις;"

Βεατρίκη και Βιργίλιος. Από Παιδικός Έρωτας και Πνευματικό Είδωλο του Δάντη αντίστοιχα, δυο χαρακτήρες που τον εισάγουν στην επόμενη ζωή, στην "Κωμωδία"του. (Το "Θεία" ήρθε αργότερα.)
Τους συναντούμε ξανά στο βιβλίο του Γιαν Μαρτελ. Μια γαϊδουρίτσα κι ένας πιθηκάκος (συγκεκριμένης φυλής) να βοηθούν τον Χένρι,μέσω του δρόμου της εξιλέωσης να επιστρέψει στα συγγραφικά του καθήκοντα, πίσω στον εαυτό του. Ας μην ομολογήσω περισσότερα για τους χαρακτήρες και την πλοκή του βιβλίου,που ήταν ένα αμάλγαμα μυθιστορήματος και καταγραφής γεγονότων. Κατά κάποιο τρόπο,αυτό θα ήθελε ο Χένρι,στην αρχή της ...ιστορίας. :)
Υπήρξαν όντως στεγνές περιγραφές που συμβολικά εξιστορούσαν ντροπιαστικές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας.
Υπέροχα ανθρώπινος,ευφυέστατος συγγραφέας  ο Γιαν Μαρτέλ, που ήδη βραβεύτηκε με το Μπούκερ για το "Η Ιστορία του Πι".

Στα ελληνικά,το βιβλίο "Βεατρίκη Και Βιργίλιος"κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2011 από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Για την ελληνική μετάφραση του δεν γνωρίζω πολλά καθώς το έχω διαβάσει στα αγγλικά. Ελπίζω μόνο η μεταφράστρια να έμεινε πιστή στην πυκνή γραφή του Μαρτέλ χωρίς να χαθούν νοήματα.