Της ανάγνωσης δυσκολίες

Να βάλουμε τα δεδομένα μας κάτω.

Νούμερο 1. Τα βιβλία είναι ακριβά. Καταντήσαμε για τρία βιβλία στην καλύτερη των περιπτώσεων να δίνουμε 50 ευρώ. Και στις εποχές που ζούμε τέτοια χρήματα, δύσκολα βγαίνουν από το πορτοφόλι.

Νούμερο 2. Δανειστικές βιβλιοθήκες είναι λίγες. Και αυτές που υπάρχουν, από ό,τι ξέρω δεν έχουν πολλά από της τελευταίας κυκλοφορίας βιβλία.

Νούμερο 3. Καθημερινά κυκλοφορούν δεκάδες βιβλία. Τα περισσότερα δεν μας αφορούν. Από αυτά που ενδεχομένως να μας άρεσαν ποια επιλέγουμε για να αγοράσουμε ή να δανειστούμε;

Νούμερο 4. Απαντώντας το νούμερο 3, υπάρχουν δύο επιλογές. Η πρώτη είναι μαθαίνουμε για ένα βιβλίο από στόμα σε στόμα. Το διάβασε ένας φίλος, ένας γνωστός, το βλέπουμε αν το έχει και ενημερωνόμαστε. Ή καταλήγουμε στις κριτικές των εφημερίδων.

Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Πόσες φορές δεν έτυχε να αγοράσουμε ένα βιβλίο με διθυραμβικές κριτικές και στο τέλος να κλαίμε τα λεφτά μας; Πολλές φορές. Το διαβάζεις και λες αυτό είναι που οι άλλοι χαρακτήρισαν αριστούργημα και βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη; Το μετροφυλλάς, το εξετάζεις και δεν καταλαβαίνεις τι πήγε λάθος.

Τώρα, εισερχόμαστε στο μέγα ερώτημα. Κρατάτε ένα βιβλίο που δεν σας τραβά. Που πετάγεστε γραμμές αν όχι και σελίδες για να βρείτε κάτι που σας αρέσει. Με το ζόρι κρατιέστε να μην το πετάξετε. Τελικά, τι συνήθως κάνετε; Τελειώνετε το βιβλίο έστω και με το ζόρι, τουλάχιστον να μην πάνε εντελώς χαμένα τα χρήματα που δώσατε; Ή το πετάτε στη βιβλιοθήκη με την ελπίδα ότι κάποτε θα το δείτε με άλλο μάτι και θα το διαβάσετε; Ή το χαρίζετε ξέροντας πως δεν υπάρχει περίπτωση να το πάρετε ξανά στα χέρια σας;