Οι Περιπέτειες του Μικρού Νικόλα

Κάποτε εμείς οι μεγάλοι παραβλέπουμε την παιδική λογοτεχνία, εν ασχολούμαστε μαζί της εχτός και αν έχουμε μωρά. Όμως ο μικρός Νικόλας εν ένας διαχρονικός ήρωας που παρόλο που ζει εδώ και μισό αιώνα συνεχίζει να διασκεδάζει με τις αταξίες του.

'Οι περιπέτειες του Μικρού Νικόλα' επρωτοεμφανιστήκαν το 1956 και εδημοσιεύκουνταν σε εφημερίδες. Ήταν το αποτέλεσμα της συνεργασίας του Ρενέ Γκοσινί, πιο γνωστός για τον Αστερίξ και τον Λούκι Λουκ και του σκιτσογράφου Ζαν Ζακ Σανπε, ο οποίος εδώσε μιαν άλλη διάσταση στις περιπέτειες του Μικρού Νικόλα με τα σκίτσα του. Πριν λια χρόνια η κόρη του Γκοσινί ανακάλυψε κάτι ανέκδοτες ιστορίες του Μικρού Νικόλα και εξέδωσεν τες, εξού και το ότι αν πάτε σε ένα βιβλιοπωλείο σήμερα θα έβρετε πολλά βιβλία με τις Περιπέτειες του μικρού Νικόλα.

Ο Νικόλας ζει σε μιαν πόλη της Γαλλίας την δεκαετία του 50, εν ένα πολλά ευτυχισμένο μωρό, διηγείται την καθημερινότητα του σε πρώτο πρόσωπο και μέσα που την αθώα του μαθκία μπορεί να δώκετε χαμέ που τα γέλια. Κεντρικοί στην ιστορία του Μικρού Νικόλα εν η μάμα και ο παπάς του. Η μάμα του, λέει ο Νικόλας, κάποτε κλαίει άμα έρτει σπίτι και έβρει τις ζημίες που έκαμεν είτε ο Νικόλας είτε ο παπάς του, επίσης η μάμα του επιμένει να του γοράζει ρούχα με παπάκια και αρκουδάκια, ο Νικόλας αναρωτιέται αν η μάμα του εν καταλάβει πως εμεγάλωσε ή αν της αρέσκει να τον βλέπει να παίζει ξύλο με 'τα παιδιά' που πάντα γίνεται άμα εμφανιστεί με έτσι ρούχα. Ο παπάς του Νικόλα γκρινιάζει συνέχεια για τη δουλεία του, επίσης γκρινιάζει για τον γείτονα του με τον οποίο εν συνέχεια σε ανταγωνισμό, όπως τότε που εθέλαν να ξεκινήσουν και οι δύο τα αυτοκίνητα τους την ίδια ώρα και εν υποχωρούσε κανένας ώσπου και έβαλεν ο ένας πισινή και ο άλλος μπροστινή και τελικά εν επίαν πικνικ όπως ήταν κανονισμένο.

'Τα παιδιά' όμως εν το κέντρο της ύπαρξης του Νικόλα. Παίζουν μάππα σε αλάνες, κάμνουν ζημίες στο σχολείο, κάμνουν την δασκάλα τους να κλαίει και πλακώνουνται στο ξύλο. Ο Αλστετ εν ο καλύτερος φίλος του Νικόλα, εν χοντρός και τρώει συνέχεια, τουλάχιστον έτσι λαλεί ο Νικόλας. Μετά εν ο Εντ, ο οποίος εν πολλά δυνατός και πρέπει να προσέχεις να σε διαλέει πάντα στην ομάδα του γιατί αλλίως σίουρα θα φαεις καμίαν. Ο Ζοφρουα εν το μόνο που 'τα παιδία' που κυκλοφορεί με πορτοφόλι, λογικό λαλεί ο Νικόλας αφού εν ο μόνος που έχει χαρτονομίσματα. Ο Ανιάν εν ο σπασίκλας, φορεί γυαλιά και συνέχεια θέλει να εν το πετ της δασκάλας, σπάζει τα νεύρα στους υπόλοιπους αλλά ελπίζουν πως κάποια μέρα θα τους αφήσει να αντιγράψουν.

Ο μικρόκοσμος του Νικόλα εν γεμάτος. Εν ένα μωρό χαρούμενο, που άμα κλαίει καμία φορά εν ευτυχισμένος που ενεν τζιαμέ 'τα παιδία' να τον δουν. Ο Νικόλας εν αστείος και σίουρα εννα σας κάμει να γελάσετε.

Αν έχετε μωρά εν σίουρα ενα βιβλίο που πρέπει να γοράσετε για να το διαβάζετε μαζί τους, αν πάλε εν έχετε εννα βρετέ ότι και με το να αφιερώσεις 5 λεπτά για να διαβάσεις μια ιστορία του Νικόλα θα σου φτιάξει την μέρα.