Σελίδες

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012


Κάϊρο, η πόλη μου, η επανάστασή μας
Αχντάφ Σουέιφ
Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ένα βιβλίο γραμμένο μέσα στην επανάσταση. Γεμάτο φλόγες και πίστη. Μια λογοτεχνία της εξέγερσης. Ένα χρονικό-ντοκιμαντέρ 257 σελίδων, με ήρωες κόντρα στο σύστημα καταπίεσης, είναι το βιβλίο «Κάϊρο, η πόλη μου- η επανάστασή μας», της Αιγύπτιας μυθιστοριογράφου και αναλύτριας Αχντάφ Σουέιφ.

Η συγγραφέας, όταν ξέσπασε η αιγυπτιακή επανάσταση στις 25 Ιανουαρίου του 2011, ακολουθώντας ένα ορμητικό ποτάμι χιλιάδων συμπολιτών της, «εγκαταστάθηκε» στην περίφημη πλατεία Ταχρίρ και για 18 ημέρες έστελνε ανταποκρίσεις σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, προβάλλοντας στον πλανήτη εικόνες αυτοθυσίας, απέναντι στο ανελεύθερο καθεστώς Μπουμπάρακ.

Με την άμεση γραφή της ξεναγεί τον αναγνώστη στην αγαπημένη της πόλη, πόλη της ανατροπής, ιχνηλατώντας τη διαδρομή μιας επανάστασης που είχε σημείο συνάντησης την ιστορική πλατεία Ανεξαρτησίας.

Με ημερολογιακή αναφορά η συγγραφέας καταγράφει πως, σιγά- σιγά, θέριεψε το κίνημα, ξεκινώντας από τα τζαμιά της Παρασκευής για να γεμίσει σαν λάβα τους δρόμους και να κατακλύσει την Ταχρίρ, που φωτίστηκε από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης χάρις στην δράση των νέων οι οποίοι πολέμησαν με εικόνα, ήχο και λόγο επαναστατικό μέσω twitter, face book και you tube

    Αιτήματα, φωνές, πανό, δακρυγόνα, πυροβολισμοί, τανκς, νεκροί, ξεπηδούν από τις σελίδες του βιβλίου. ‘Όλα όσα έφταναν στο παγκόσμιο χωριό φέρνοντας την Αίγυπτο στο προσκήνιο του κόσμου. Η συγγραφέας τονίζει το παλλαϊκό στοιχείο της συμμετοχής, καθώς στις διαδηλώσεις στρατεύτηκαν, σε δρόμους και σοκάκια, νέοι, αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι, διανοούμενοι, επιστήμονες, συνταξιούχοι, άνδρες και γυναίκες .

Καθώς το βιβλίο περιγράφει την έλευση του τέλους, ο ρόλος των απλών στρατιωτών, που δεν ήθελαν να σκοτώσουν τα αδέλφια τους φωτίζεται αδρά: Στις γειτονιές όλης της χώρας τη νύχτα της Παρασκευής, που ονομάστηκε « νύχτα της Οργής», το καθεστώς σκότωσε εκατοντάδες νέους. Οι αστυνομικοί και οι ασφαλίτες οδηγώντας τα φορτηγά έριχναν τα αυτοκίνητα πάνω στους διαδηλωτές. Ελεύθεροι σκοπευτές σκότωναν από ταράτσες του Χίλτον, του αμερικανικού πανεπιστημίου, του αιγυπτιακού μουσείου. Άνδρες της εθνοφυλακής έκαιγαν διαδηλωτές με μολότοφ και μυστικοί πράκτορες τους πετούσαν κατακέφαλα κομμάτια μάρμαρα. Πολλοί στρατιώτες δεν άντεξαν. Θα ξεσπάσουν σε κλάματα και ξαφνικά οι επαναστάτες θα βρεθούν σε ρόλο… παρηγορητή!

Ένα βιβλίο για την πλατεία που έριξε ένα δικτάτορα. Και έκανε τους απλούς ανθρώπους να ψηλώσουν.

1 σχόλιο:

  1. φαίνεται πολύ ενδιαφέρον,γραμμένο τόσο κοντά στα γεγονότα.
    Θα διαφωνήσω με την τελευταία σου πρόταση,ειδικά αν λάβουμε υπόψη πόσα είχε κάνει η σύζυγος του "δικτάτορα"για τη θέση της γυναίκας.
    Τί απολογισμό κάνει το βιβλίο όμως για το αποτέλεσμα και την επιστροφή στο παρελθοντικό εγκλωβισμό των γυναικών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή