Σελίδες

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Ο Τρυποκάρυδος (Μια απίθανη ιστορία αγάπης)


Ο Τρυποκάρυδος– Τομ Ρόμπινς
Still Life with Woodpecker - Tom Robbins
 Εκδόσεις Αίολος 

Σελίδα με σελίδα και αφού έφτασα στο τέλος με την ανάγνωση του Τρυποκάρυδου ένιωσα ότι με το βιβλίο αυτό, έγινα και εγώ κοινωνός ενός μικρού αναγνωστικού θαύματος. Αποκαλύφθηκε μπρος στα μάτια μου ένας απίστευτος και τόσο διαφορετικός τρόπος γραφής που δεν συνάντησα ποτέ ξανά σε κανένα σύγχρονο συγγραφέα.  Η γραφή του Ρόμπινς είναι άκρως αντισυμβατική και  εντελώς πέρα από τα συνήθη παρασύροντας σε με την γοητευτικά συνειρμική της διάθεση.

Η πλοκή του βιβλίου αφορά στην ιστορία μιας κοκκινομάλλας (ναι έχει σημασία) γόνο μιας έκπτωτης βασιλικής οικογένειας που ασχολείται ενεργά με τις οικολογικές της ανησυχίες. Τυχαία γνωρίζει τον επίσης κοκκινομάλλη,  παράνομο τρομοκράτη και σφοδρό ενάντιο του συστήματος Μπέρναρντ. Ανάμεσα τους αναπτύσσεται ένα ερωτικό ειδύλλιο, μια απίθανη ιστορία αγάπης όπως λέει και ο υπότιτλος. 

Οι χαρακτήρες – όπως και η πλοκή -στο βιβλίο αυτό, είναι ακραίοι, δεν είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Φαινομενικά σε αυτούς δεν θα συναντήσεις τον εαυτό σου, ούτε θα ταυτιστείς με οποιονδήποτε τρόπο  μαζί τους. Η ιστορία  όντας δοσμένη μέσα από σουρεαλιστικά γεγονότα σαφώς και δεν έχει τον πρώτο λόγο στο βιβλίο αυτό. Την πρώτη θέση κατέχουν οι υπαρξιακές-φιλοσοφικές ανησυχίες και άλλοτε οι καυστικές πολιτικές απόψεις του συγγραφέα. Απόψεις, τις οποίες σερβίρει με απίστευτες δόσεις έξυπνου χιούμορ έτσι ώστε να σε αναγκάσει να σταματήσεις την ανάγνωση, να σκεφτείς για μερικά δευτερόλεπτα τι ακριβώς είναι αυτό που μόλις διάβασες, και έπειτα να γελάσεις αβίαστα (μεταξύ μας τι πιο μαγικό από αυτό;)

Με τον Ρόμπινς αναγκάζεσαι να διαβάσεις πίσω από τις λέξεις, πίσω από τα ευφυολογήματα και τα λογοπαίγνια που χρησιμοποιεί, και αυτό στις περιπτώσεις που η μετάφραση καταφέρει να ανταποκριθεί  επιτυχώς στις απαιτήσεις του πρωτότυπου. Για αυτό όσοι έχουν την ευχέρεια να το διαβάσουν στην αυθεντική του έκδοση σίγουρα θα το απολαύσουν ακόμα περισσότερο.

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την απλή αυτή ιστορία για να περάσει με ένα υπόγειο τρόπο το προσωπικό,  φιλοσοφικό και κοινωνικό του πλέγμα ιδεών, που ακόμα και αν διαφωνήσεις επί της ουσίας μαζί του, αν μη τι άλλο θα το απολαύσεις, γιατί πολύ απλά έχει μεγάλη πλάκα.

Ο Τρυποκάρυδος του Ρόμπινς είναι το βιβλίο εκείνο που θα αγαπηθεί από τον 17χρονο επαναστατημένο και ανήσυχο έφηβο αλλά παράλληλα μπορεί να κάνει και τον πιο συντηρητικό αναγνώστη να θαυμάσει τη χαρισματική ευφυΐα του συγγραφέα. 

Αν διαβάζοντας το έχεις τα μάτια και την καρδιά σου ανοιχτή το σίγουρο είναι ότι κλείνοντας το οπισθόφυλλο δε μπορείς παρά να μείνεις με ένα ελαφρύ πονηρό και συνωμοτικό μειδίαμα αναγνωρίζοντας σε αυτή την ακραία ιστορία αγάπης συναισθήματα που και εσύ ο ίδιος έχεις ξεχάσει.

Tip: Στο τέλος του βιβλίου απαντάτε και το ερώτημα «Γιατί χάνεται ο έρωτας; » και αναμφίβολα η απάντηση που μας δίνει ο Ρομπινς είναι άκρως πειστική.

Καλή ανάγνωση. 
       

8 σχόλια:

  1. Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον! Πολύ ωραία παρουσίαση, μπήκε στην λίστα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ουυυ ναι ακούεται ενδιαφέρον. Θα το βάλω τζαι γω στα to read μου. Θενξ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσωπική μου άποψη είναι ότι κάθε βιβλίο του Τομ Ρόμπινς, αγαπημένου συγγραφέα της μάμας μου στον οποίο με μύησε, συνιστά εμπειρία για αυτόν που το διαβάζω. Συνιστώ ανεπιφύλακτα το ακόμα και οι οι Καουμπόισσες μελαγχολούν...θα το προσθέσω και αυτό στη λίστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ωραία παρουσίαση. και μπαίνει στη λίστα. να δούμε τι στο τέλος θα προλάβω να διαβάσω, ευτυχώς μεγαλώνουν οι μέρες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αγαπώ τον Ρόμπινς!!
    έχει μια μοναδική γραφή! μαγική και περίπλοκη!
    συνιστώ για κάποιον που δεν εχει διαβάσει ξανά βιβλίο του να ξεκινήσει με "Το άρωμα του ονείρου"!
    ο Τρυποκάρυδος βέβαια είναι το πιο διαδεδομένο από τα βιβλία του!
    έχω και το "το άρωμα του ονείρου" και το "Τρυποκάρυδος"
    ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ και τα δύο, για όποιον ενδιαφέρεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχω διαβάσει τον "χορό των 7 πέπλων" και το "ακόμη και οι καουμποισες μελαγχολούν".
    Δε μπορώ να πω ότι με τρελλαίνει... σίγουρα όμως δε με αφήνει αδιάφορη...
    Αν θελήσω σουρεάλ θα προτιμήσω να διαβάσω Μπορις βιαν "και να καθαρίσουμε τους κακομούτσουνους" ή το "όλα τα πτώματα έχουν το ίδιο χρώμα".
    Αν σου αρέσει ο Τιμ Ρόμπινς είναι δεδομένο ότι θα λατρέψεις κι αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν και είχα στο μυαλό μου να γράψω μια αντικειμενική παρουσίαση νομίζω ότι δεν τα κατάφερα και τόσο αλλά δεν πειράζει ελπίζω να ανταποκριθεί στις προσδοκίες σας.

    Η αλήθεια είναι ότι "Ακόμη και οι καουμποισες μελαγχολούν" δεν με ενουσίασε τόσο αλλά Θα σύστηνα ανεπιφύλακτα το "Αρωμα του ονείρου" και τον "Χορό των εφτά πέπλων".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο τρόπος που το έγραψες με έκανε να νιώσω το "λαφρύ πονηρό και συνωμοτικό μειδίαμα"... και ναι, ανυπομονώ να το πάρω στα χέρια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή